عملیات والفجر 10
در سال پایانی جنگ، عراق سعی داشت تعیینکنندگی در پایان جنگ را از آنِ خود کند. اما عملیات والفجر 10 که از بیستوچهارم اسفند 66 تا پنجم فروردین 67 در محدودهی حلبچه تا سلیمانیه در شمال عراق انجام شد، توانست این توازن را به نفع ایران تغییر دهد. هدف این عملیات تصرف حلبچه، فراهمسازی مقدمات تصرف سد دربندیخان و انسداد عقبهی اصلی دشمن در استان سلیمانیه بود. حاصل کار هم آزادسازی و تصرف منطقهای بهوسعت حدود 1200 کیلومتر مربع شامل شهرهای حلبچه، خرمال، بیاره، طویله در عراق و همینطور شهر نوسود در ایران بود. عراق در این عملیات 270 تانک و نفربر، 60 توپ صحرایی، 20 ضدهوایی، 40 خمپارهانداز و 230 خودروی خود را از دست داد. نیروهای ایرانی همچنین 90 تانک و نفربر، صد توپ صحرایی، 20 توپ ضدهوایی، 20 خمپارهانداز، 15 دستگاه مهندسی و800 خودرو را به غنیمت گرفتند. بهرهگیری ددمنشانه نیروهای عراقی از سلاح شیمیایی به شهادت 5000 نفر از مردم کُرد حلبچه منجرشد. 5440 اسیر و ده هزار کشته و زخمی از دیگر ضربههای وارده به عراق در این عملیات بود.