در برنامه ریزی اهداف سال جدید به گذشته و تجربیاتتان ارزش و بهای ویژه بدهید، زیرا آن‌ها موجب رشد، شکوفایی، تکامل و گسترش فهم و آگاهی شما می‌شوند. با بازنگری کارنامه‌ی سال گذشته خود، قادر خواهید بود تا درک و درایت بهتری نسبت به سال جدید داشته باشید. مدتی را صرف فکر کردن به وقایع سال قبل خود کنید و ببینید نکات ضعف و قوت شما در سال قبل چه بوده و بیشترین آسیب‌ها را از کجا و چه کسانی خورده‌اید.

بعد از بررسی عملکرد سال گذشته خود و نتیجه‌گیری مطلوب از این فرایند، شما قادر خواهید بود تا به برنامه‌ها و نقطه نظرهای سال آینده، هم‌چنین ارزیابی آنها و درنهایت راه‌کارهای مناسب آن بپردازید.
خانواده ها بایست بیشتر دقت کنند تا با رفتار و عملکرد صحیح خود الگوی خوبی برای جوانان و عزیزانشان باشند. برای بسیاری از کاستی های اجتماعی و خانوادگی آن گونه که برای امور عمرانی، تکنولوژی و حتی دانش پروری هزینه می‌شود، سرمایه‌گذاری کلان صورت نگرفته و یا حداقل دارای وسعت و عمق نبوده است. این موارد شامل برنامه‌های کلان و خانواده می شود. خانواده‌ها انواع وسایل مدرن و لااقل اسباب و لوازم حیاتی را به هر صورت تهیه و تدارک می‌بینند ولی در مبحث فرهنگ باوری بعضاً دقت و وقت صرف نمی‌کنند.

نحوه‌ی آموزش و پردازش خانواده به برنامه‌ریزی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است. زیرا فرزندان ما ابتدا نظم و برنامه ریزی را از این کانون ها فرا می‌گیرند. اگرچه در سطح اجتماعی با مسایلی دیگر که گاه می تواند مخالف آموزه ها باشند، روبرو می شوند. پدر و مادرانی که نظم، انضباط و برنامه داشتن را به فرزندان خود یاد می‌دهند، متاسفانه در برخی از موارد خود عامل بی‌نظمی در خانواده می‌شوند. لذا فرزندان با برخورد، در سطح اجتماع ناخواسته دچار تضادها می شوند.

در بهترین حالت باید همه اعضای خانواده حتی فرزندان کوچک هم حق اظهار نظر داشته باشند. برنامه‌ریزی‌های خانوادگی بهترین فرصت برای آموزش فرآیند تصمیم‌گیری به فرزندان است که والدین نباید آن را از دست بدهند. تصمیم نهایی باید توسط همه اعضای خانواده و با توافق یکدیگر اتخاذ شود. از خودگذشتگی را فراموش نکنید و زمانی که اعضای خانواده دچار اختلاف‌نظر شدند، با صبر و آرامش سعی کنید نظرات خود را برای سایر اعضای خانواده توضیح دهید. این رفتار شما باعث می‌شود که هم تجربه آن‌ها بیشتر شده و هم صمیمیت را در بین تمامی اعضاء خانواده افزایش می‌دهد.