سندِ یک اعتراف

امروز ارواح و خون شهیدان پاک‌بازی که به جهت راندن دشمن از این شهر قالب تهی کرده‌اند، شما را به خود می‌خواند تا به عهدی که با خویشتن و شهیدانتان بسته‌اید، پایدار بمانید و چون کوه بلند؛ در حفظ شهر از باد زردی که منطقه‌ی را قبل از آزادسازی شما آلوده می‌ساخت، باقی بمانید. بدانید که دفاع از محمّره[خرّمشهر] و حومه‌ی آن، مانند دفاع از بغداد و حومه‌ی آن و دفاع از همه‌ی شهرهای عزیز عراق است و برای این، اعتبار سیاسی و روحی و نظامی است. این رمز قهرمانی‌ها و شجاعت‌ها و فداکاری‌ها است… برای محمّره[خرّمشهر] حالتی پیش‌آمده است که در جان همه‌ی رزمندگان و همه‌ی عراقی‌ها عزیز گشته است و این شهر، حکم بالشی را دارد که بصره بر آن آرمیده است. یا همان‌گونه که رئیس‌جمهور و رهبر؛ صدام حسین، در نامه‌اش به فرمانده سپاه چهارم گفته است؛ «همانا بصره بدون محمّره [خرّمشهر] امنیت و استقرارش مورد تهدید است.»
پس بدانید که لب خندان عراق قهرمان [یعنی بصره] مورد هدف همه گونه آتش توپخانه‌ی دشمن واقع خواهد شد و او درصدد انتقام از آن چیزی بر خواهد آمد که با دستان شریف شما و با ضربات قاطع و کوبنده‌تان کسب‌شده است و خدا نکند که دشمن به نیت خود دست یابد که در این صورت، دروازه‌های نکبت بر روی عراق نه‌تنها به سبب بازپس‌گیری محمّره[خرّمشهر] به‌وسیله‌ی دشمن، بلکه به خاطر انعکاس آن در میان ملّتمان و امّتمان بازخواهد شد. محمّره[خرّمشهر] برای شما در حکم مردمک چشم است. پاسدار آن باشید و این شعار را نصب العین خود قرار دهید که دشمن از محمّره[خرّمشهر] عبور نخواهد کرد، مگر آن‌که از روی اجساد ما بگذرد؛ خدا نکند. و این وفای به عهدی است که با شهدای بزرگوار بسته‌اید؛ با شهدایی که چشمشان آرام بر هم نهاده شده، با این امید که شما فرزندان صالح، از پس آن‌هایید.