َنَحْنُ رَيْحانَتا رَسُولِ اللهِ، وَسَيِّدا شَبابِ أهْلِ الْجَنّةِ، فَلَعَنَ اللهُ مَنْ يَتَقَدَّمُ، اَوْ يُقَدِّمُ عَلَيْنا اَحَدا.

به دنباله وصيّتش در حضور جمعی از أصحاب فرمود: و ما دو نفر، يعنی حضرت و برادرش امام حسين عليهما السلام ، ريحانه رسول الله صلی الله عليه وآله و دو سرور جوانان اهل بهشت هستيم، پس خدا لعنت کند کسی را که بر ما پيش‌قدم شود يا ديگری را بر ما مقدّم دارد.

وَ إنّ حُبَّنا لَيُساقِطُ الذُّنُوبَ مِنْ بَني آدَم، کَما يُساقِطُ الرّيحُ الْوَرَقَ مِنَ الشَّجَرِ.

فرمود: همانا محبّت و دوستی با ما (اهل بيت رسول الله صلي الله عليه وآله) سبب ريزش گناهان، از نامه‌ی اعمال، می‌شود، همان طوری که وزش باد، برگ درختان را می‌ريزد.

لَقَدْ فارَقَکُمْ رَجُلٌ بِالاْمْسِ لَمْ يَسبِقْهُ الاْ وَّلُونَ، وَلا يُدْرِکُهُ آلاّْخِرُونَ.

پس از شهادت پدرش اميرالمؤمنين علی عليه السلام، در جمع اصحاب فرمود:
شخصی از ميان شماها رفت که در گذشته مانند او نيامده است، و کسی در آينده نمی‌تواند هم تراز او قرار گيرد.

مَنْ قَرَءَ الْقُرْآنَ کانَتْ لَهُ دَعْوَةٌ مُجابَةٌ، إمّا مُعَجَّلةٌ وَإمّا مُؤجَلَّةٌ.

فرمود: کسی که قرآن را با دقّت قرائت نمايد، در پايان آن اگر مصلحت باشد، دعايش سريع مستجاب خواهد شد، و اگر مصلحت نباشد، در آينده مستجاب می‌گردد.

إنّ هذَا الْقُرْآنَ فيهِ مَصابيحُ النُّورِ وَشِفاءُ الصُّدُورِ.

همانا در اين قرآن چراغ‌های هدايت به سوی نور و سعادت موجود است و اين قرآن شفای دل‌ها و سينه‌ها است.

مَنَ صَلّي، فَجَلَسَ في مُصَلاّه إلي طُلُوعِ الشّمسِ کانَ لَهُ سَتْرا مِنَ النّارِ.

هر که نماز صبح را بخواند و در جايگاه خود بنشيند تا خورشيد طلوع کند، برايش پوششی از آتش خواهد بود.

إنَّ اللهَ جَعَلَ شَهْرَ رَمَضانَ مِضْمارا لِخَلْقِهِ، فَيَسْتَبِقُونَ فيهِ بِطاعَتِهِ إِلي مَرْضاتِهِ، فَسَبَقَ قَوْمٌ فَفَازُوا، وَقَصَّرَ آخَرُونَ فَخابُوا.

خداوند متعال ماه رمضان را برای بندگان خود ميدان مسابقه قرار داد.
پس عدّه‌ای در آن ماه با اطاعت و عبادت به سعادت و خوشنودی الهی از يک‌ديگر سبقت خواهند گرفت و گروهی از روی بی‌توجّهی و سهل‌انگاری خسارت و ضرر می‌نمايند.

مَنْ أدامَ الاْخْتِلافَ إلَي الْمَسْجِدِ أصابَ إحْدي ثَمانٍ: آيَةً مُحْکَمَةً، أَخاً مُسْتَفادا، وَعِلْما مُسْتَطْرَفا، وَ رَحْمَةً مُنْتَظِرَةً، وَ کَلِمَةً تَدُلُّهُ عَلَي الْهُدي، اَوْ تَرُدُّهُ عَنْ الرَّدي، وَ تَرْکَ الذُّنُوبِ حَياءً اَوْ خَشْيَةً.

 هر کس فرصت‌هايی از شب و روز خود را در مسجد قرار دهد يکی از هشت فايده شاملش می‌گردد: برهان و نشانه‌ای ،برای معرفت، دوست و برادری سودمند، دانش واطلاعاتی جامع، رحمت و محبّت عمومی، سخن و مطلبی که او را هدايت‌گر باشد، توفيق إجباری، در ترک گناه به جهت شرم از مردم و يا به جهت ترس از عقاب.

مَنْ أکْثَرَ مُجالِسَة الْعُلَماءِ أطْلَقَ عِقالَ لِسانِهِ، وَ فَتَقَ مَراتِقَ ذِهْنِهِ، وَ سَرَّ ما وَجَدَ مِنَ الزِّيادَةِ في نَفْسِهِ، وَکانَتْ لَهُ وَلايَةٌ لِما يَعْلَمُ، وَ إفادَةٌ لِما تَعَلَّمَ.

هر که با علماء بسيار مجالست نمايد، سخنش و بيانش در بيان حقايق آزاد و روشن خواهد شد، و ذهن و انديشه‌اش باز و توسعه می‌يابد و بر معلوماتش افزوده می‌گردد و به سادگی می‌تواند ديگران را هدايت نمايد.

تَعَلَّمُوا الْعِلْمَ، فَإنْ لَمْ تَسْتَطيعُوا حِفْظَهُ فَاکْتُبُوهُ وَ ضَعُوهُ في بُيُوتِکُمْ .

علم و دانش را از هر طريقی فرا گيريد، و چنان چه نتوانستيد آن را در حافظه خود نگه‌ داريد، ثبت کنيد و بنويسيد و در منازل خود در جای مطمئن قرار دهيد.

مَنْ عَرَفَ اللهَ أحَبَّهُ، وَ مَنْ عَرَفَ الدُّنْيا زَهِدَ فيها.

هرکس خدا را بشناسد،(در عمل و گفتار) او را دوست دارد و کسی که دنيا را بشناسد آن را رها خواهد کرد.