1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
13
14
15
16
دو رکعت عشق
خاطرات شهدای دفاع مقدس
تا دو، سه‌ی نصفه شب هی، وضو می‌گرفت و می‌آمد سراغ نقشه‌ها و وارسی‌شان می‌كرد. يك‌وقت می‌ديدی همون‌جا روی نقشه‌ها افتاده و خوابش برده. خودش می‌گفت «من كيلومتری می‌خوابم.»
واقعاً همين‌طور بود. فقط وقتی راحت می‌خوابيد كه توی جاده با ماشين می‌رفتيم. عمليات خيبر، وقتی كار ضروری داشتند، رو دست نگهش می‌داشتند. تا رهاش می‌كردند، بی‌هوش می‌شد. اين‌قدر كه بی‌خوابی كشيده بود.
همین طور حسین رو نگاه می‌کرد. معلوم بود باورش نشده حسین فرماندهی تیپ است. من هم اول که آمده بودم، باورم نشده بود. حسین آمد، نشست روبه روش. گفت: ” آزادت می‌کنم بری.” به من گفت: ” بهش بگو.” ترجمه کردم. باز هم معلوم بود باورش نشده. حسین گفت: “بگو بِره خرمشهر، به دوستاش بگه راه فراری نیست، تسلیم بشن. بگه کاری باهاشون نداریم. اذیتشون نمی‌کنیم.” خودش بلند شد دست‌هاشو باز کرد. افسر عراقی رفت و برگشت پشت سرش کلی عراقی، با زیرپیراهن‌های سفید که بالای سرشون تکون می‌دادند. اومدند و خودشون رو تسلیم کردند.
فرهنگ دفاع مقدس
محصولات فرهنگی مرتبط با دفاع مقدس
