پهلوانی در عين دليری دل‌سوز و رقيقُ القلب

«علی(عليه السلام) مولود حوادث نبود ، بلکه حوادث را او به وجود آورده بود؛ اعمال او مخلوق فکر و عاطفه و مخيّله‌ی خود اوست؛ پهلوانی بود در عين دليری دل‌سوز و رقيقُ القلب، و شهسواری بود که هنگام رزم‌آزمايی، زاهدِ از دنيا گذشته بود. به مال و منصب دنيا اعتنايی نداشت، و در حقيقت جان خود را فدا نمود. روحی بسيار عميق داشت که ريشه‌ی آن ناپيدا بود و در هر مقامی خوف الهی او را فرا گرفته بود.»

پای بندِ دين در حد شور و عشق

«علی(عليه السلام)، پرورده‌ی محمد(صلی الله عليه و آله) عميقاً به وی در امر اسلام وفادار بود. علی(عليه السلام) تا سر حد شور و عشق پای بند دين، صادق و راست‌گو بود. در امور اخلاقی بسيار خرده‌گير بود. هم سلحشور بود و هم شاعر، و همه‌ی صفات لازمه‌ی اولياءالله در وجودش جمع بود …»

شجاع بی‌همتا و قهرمان يکه تاز

«علي(عليه السلام) آن شجاع بی‌همتا و قهرمان يکه تازی بود که پهلو به پهلوی پيامبر می‌جنگيد. و به اعمال برگزيده و معجزه آسايی قيام نمود، در معرکه‌ی بدر ، بيست ساله بود که با يک ضرب دست ، يکه سوار قريش را دو نيم کرد؛ در اُحد شمشير پيامبر(ذوالفقار) را به دست گرفت و بر سرها، خود(کلاه‌خود) می‌شکافت و بر تن‌ها جوشن می‌دريد،و در يورش بر قلعه‌های يهود خيبر، با يک دست دروازه‌ی سنگين آهنين را از جای کند، و آن را بالای سر خود سپر ساخت،و اما پيامبر(صلی الله عليه و آله) ، او را بسيار دوست می‌داشت و به او بسی وثوق داشت. روزي به سوی علی(عليه السلام) اشاره کرد و گفت: « من کنت مولاه فعلی مولاه ».

يگانه نسخه‌ی عالم

«امام علی(ع) بزرگ بزرگان، يگانه نسخه‌ای است که نه شرق و نه غرب، نه در گذشته و نه در امروز صورتی مطابق اين نسخه نديده است»

علی(عليه السلام) مظهر حق

« قدرت‌نمايی و قهرمانی امام علی(عليه السلام) تنها در حدود ميدان‌های جنگ نبود، قهرمانی بود در صفای بصيرت و طهارتِ وجدان، و سِحر بيان، و حرارت ايمان، و عمق روح انسانيت، و بلندی همت، و نرمی‌ طبيعت، و ياری محروم و رهايی مظلوم از چنگال متجاوز و ظالم، و فروتنی برای حق به هر صورت و مظهری که حق برايش تجلی نمايد ، اين نيروی قهرمانی هميشه محرک و انگيزنده است گر چه روزگارها از آن بگذرد …