فى فَضلِ زِيارَةِ الحُسَينِ بنِ عَلىٍّ عليه السلام وَ لَقَد حَدَّثَنى أَبى عليه السلام: أَنَّهُ لَم يَخلُ مَكانُهُ مُنذُ قُتِلَ مِن مُصَلٍّ يُصَلّى عَلَيهِ مِنَ المَلائِكَةِ أَو مِنَ الجِنِّ أَومِنَ النسِ أَو مِنَ الوَحشِ و َما مِن شَىْءٍ إِلاّ وَهُوَ يَغبِطُ زائِرَهُ و َيَتَمَسَّحُ بِهِ و َيَرجو فِى النَّظَرِ إِلَيهِ الخَيرَ لِنَظَرِهِ إِلى قَبرِهِ؛
پدرم در فضيلت زيارت حسين بن على عليه السلام فرمودند: … و هر چيزى غبطه زائر آن حضرت را مىخورد و خود را به او نزديك میكند و با نگاه كردن به زائر امام حسين عليه السلام اميد خير دارد، زيرا او به مزار امام حسين عليه السلام نگاه كرده است.
قال على بن الحسین(علیه السلام): تزهر أرض کربلا یوم القیامه کالکوکب الدرى وتنادى انا ارض الله المقدسه الطیبه المبارکه التى تضمنت سید الشهداء و سید شباب اهل الجنه.
امام سجاد(علیه السلام) فرمود: زمین کربلا، در روز رستاخیز، چون ستاره مرواریدى مىدرخشد و ندا مىدهد که من زمین مقدس خدایم، زمین پاک و مبارکى که پیشواى شهیدان و سالار جوانان بهشت را در بر گرفته است.